De hoofddoek doet veel stof opwaaien. Voor de een is het een symbool van onderdrukking en moet het dragen ervan verboden worden. Voor de ander staat juist het verbod op de hoofddoek symbool voor onderdrukking en moet iedere vrouw zich volgens haar eigen overtuiging kunnen kleden. Daarmee is de hoofddoek het meest beladen kledingstuk. Maar wat weten we werkelijk van de hoofddoek en hun draagsters? En kun je wel spreken van dé hoofddoek of gaat er een rijkgeschakeerde wereld achter schuil? De expositie ‘1 vrouw, 100 hoofddoeken’ licht een tipje van de sluier op door de hoofddoek vanuit het perspectief van de draagster te belichten. Om zo de beeldvorming rondom hoofddoeken te verrijken, om de wereld achter de hoofddoeken te ontsluieren.
Moslima’s hebben veel meer hoofddoeken dan Nederlanders vaak denken. Sander Stoepker (47) fotografeerde 1 vrouw, Boutaïna Azzabi, met 100 van haar hoofddoeken. Deze expositie is onderdeel van het project Hoofdboek, dat naast een foto-expositie ook een magazine, een Facebook-platform en een onderzoek omvat (concept: Jan Knaap en Olivier Wegloop). Hoofdboek stelt de hoofddoek in een ander daglicht. Door te kiezen voor het perspectief van de draagster en door vooroordelen plaats te laten maken voor feiten. Bijna alle moslima's dragen de hoofddoek uit vrije wil en niet omdat ze gedwongen worden. 93% draagt de hoofddoek met trots. Boutaïna is één van die moslima’s. Zij is geboren in Veghel en woont nu in Qatar en Nederland. Ze studeerde Communicatie aan de Hogeschool Utrecht en werkt bij Al Jazeera.
